زندگینامه سام بن نوح

ه نقل از برخی روایات، نسل حضرت نوح( علیه السلام) از طریق سام ادامه یافته است

حضرت نوح (علیه السلام) چهار فرزند داشت که نام آنها سام، حام، یافث و کنعان بود. از میان آنها به جز کنعان، همه فرزندان به نوح ایمان آوردند.

زندگینامه سام بن نوح

نوح (علیه السلام)، نخستین پیامبر از پیامبران اولوالعزم است. حضرت نوح علیه السلام نخستین پیامبری است که در زمان او عذاب نازل شده است.

حضرت نوح (ع) یکی از شخصیت های اصلی ادیان ابراهیمی است که داستان وی در تورات، انجیل و همچنین قرآن بیان شده است. در کتاب پیدایش که یکی از کتاب های اصلی تورات و انجیل است، از او بعنوان فرزند لمک، نهمین نسل از نسب آدم و نخستین کشاورز و پرورش دهنده تاکستان نامبرده است. حضرت نوح حدود ۹۵۰ سال قومش را به یکتا پرستی دعوت کرد ولی چون قومش به او ایمان نیاوردند خداوند آن ها را به وسیله طوفان عذاب کرد.

بر اساس نقل های تورات، زمانی که یَهُوه (خدای یهود) از فساد و تباهی فرزندان آدم به خشم آمد و تصمیم به نابودی آنها با برپا داشتن طوفانی به طول چهل روز و چهل شب نمود، نوح بخاطر پرهیزکار بودنش، مورد عفو او قرار گرفت و خداوند به وی دستور داد تا یک کشتی بزرگ بنا کند و همسرش، فرزندانش( سام، حام و یافث) و همسران آنها و از هر حیوان، یک جفت نر و ماده را با خود ببرد تا از طوفان در امان باشند. کتاب مقدس مسیحیان و یهودیان، نسل انسان های جهان را از سه فرزند او سام، حام و یافث می داند.

سام پسر نوح، مراسم دفن، کفن و غسل حضرت نوح (ع) را بر عهده گرفت

فرزندان حضرت نوح (علیه السلام)
حضرت نوح (علیه السلام) چهار فرزند داشت که نام آنها سام، حام، یافث و کنعان بود.

از میان آنها به جز کنعان، همه فرزندان به نوح ایمان آورده و همراه او در کشتی بودند. کنعان بنا بر منابع اسلامی به پدر خود ایمان نیاورده و غرق شد.

به نقل از برخی روایات، نسل حضرت نوح( علیه السلام) از طریق سام ادامه یافته است.
سام دارای چند پسر به نام های عیلام، آشور، ارفکشاد، لود و آرام و چند دختر بود. حضرت ابراهیم که شخصیت مهمی در دین های یهودیت، مسیحیت و دین اسلام است، از نسل ارفکشاد است.نام سامدر قرآن بیان نشده است ولی حدیث های زیادی در خصوص او در دین اسلام وجود دارد.

سام پسر نوح، مراسم دفن، کفن و غسل نوح (علیه السلام) را بر عهده گرفت و پیروان نوح نیز به سام ایمان آوردند، در عین حال، برادرانش حام و یافث با او مخالفت نموده و به او ایمان نیاوردند. در بعضی از منابع اسلامی اینگونه آورده شده است که؛ سام علاوه بر جانشینی پدر و بزرگی قوم، پیامبر زمان خویش هم بود.

گردآوری: بخش مذهبی بیتوته

هر کس در راه خدا بجنگد و کشته یا پیروز شود، به زودی پاداشی بزرگ به او خواهیم داد

هر کس در راه خدا بجنگد و کشته یا پیروز شود، به زودی پاداشی بزرگ به او خواهیم داد

رسول خدا (ص) می فرماید: بالاتر از هر کار خیری، خیر و نیکی دیگری است تا آنکه فردی در راه خدا کشته شود، و بالاتر از کشته شدن در راه خدا خیر و نیکی نیست.

واژه شهید در لغت

شهید در لغت به معنی(( گواه)) است و در اصطلاح به کسی گویند که در مجرای شهادت قرار گرفته و در راه خدا کشته می شود.

شهادت به معنی کشته شدن در راه خدا است. شهادت در آموزه های اسلام بعنوان یک ارزش و فضیلت رفیع و والا مطرح شده و با آموزه هایی مثل جهاد پیوند دارد. بنابر آیات قرآن، شهید زنده است و در نزد پروردگارش به او روزی داده می شود. در روایات، شهادت بالاترین خوبی ها معرفی شده است.

شهادت در فرهنگ دین اسلام دو معنی متفاوت دارد:
1. معنای خاص. که همان کشته شدن در میدان جنگ در راه خدا است که دارای احکام ویژه ای در فقه اسلامی است. به عنوان مثال می گویند: شهید نیاز به غسل و کفن ندارد، بلکه با همان لباس خونین دفن می شود.

2. معنای گسترده و عام. که انسان در مسیر انجام دادن وظیفه الهی کشته شود و یا بمیرد.

پس هر کس در زمان ادای وظیفه ای به هر صورت از دنیا برود، شهید است، چنان که در روایات اسلامی هم آمده که چند دسته شهید از دنیا می روند:
1. کسی که در طریق تحصیل علم از دنیا برود.

2. کسی که در بستر از دنیا برود، ولی به حق پروردگار و پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ و اهل بیت آن حضرت معرفت داشته باشد.

3. کسی که برای دفاع از مال خویش در برابر مهاجمان ایستادگی و مقاومت کند و کشته شود.
براین اساس، افردی که عقیدة حق داشته و در مسیر حقیقت گام بر می دارند و در همین راه از دنیا میروند، طبق اشاره قرآن کریم و روایات اسلامی در زمره شهدا قرار دارند، و اجر شهداء را می برند.

هرگز کسانی را که در راه خدا کشته شده اند، مرده مپندارید

احادیثی در مورد شهید و شهادت
امام جعفرصادق (ع):
من قُتِلَ فی سَبیلِ اللهِ لَم یُعَرّفْهُ اللهُ شَیئاً مِن سَیِّئاتِه.
کسی که در راه خدا به شهادت برسد خداوند او را بر هیچ کدام از گناهانش مطلّع نخواهد ساخت.(دیگر گناهی ندارد). ( وسائل، ج ١١، ص ٩)

امام باقر (ع) فرمود:

علی بن الحسین- علیه السّلام- مکرّر می فرمود که رسول اللَّه- صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم- فرمود:
«ما مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ- عزّوجلّ- مِنْ قَطْرَةِ دَمٍ فِی سَبیلِ اللَّهِ.»
هیچ قطره ای برای خداوند- عزّوجلّ-، محبوب تر از قطرۀخونی که در راه خدا[ ریخته شود] نیست.

قال امیر المومنین (ع):
ان الموت طالب حثیت لایفوته المقیم و لا یعجزه الهارب ان اکرم الموت القتل.
مرگ، با شتاب و تعقیب کننده است(( همه را دریابد)) نه ماندگان از دست برهند و نه فراریان او را بازدارند، گرامی ترین مرگ، کشته شدن است.
نهج البلاغه، خطبه123

قال السجاد (ع):
القتل لنا عاده و کرامتنا الشهاده.
کشته شدن عادت ما و شهادت کرامت ماست.
بحار الانوار، ج45، حدیث118

پیامبرگرامی اسلام( صلّی الله علیه و آله و سلّم):
یَرْفَعُ اللّهُ الـمُجاهِدَ فی سَبیلِهِ عَلی غَیرِهِ مِأةَ دَرَجَةٍ فِی الجَنَّةِ ما بَیْنَ کُلِّ دَرَجَتَیْنِ کَما بَیْنَ السَّماءِ وَ الأرْضِ
خداوند مجاهد فی سبیل الله را صد درجه در بهشت بالاتر از دیگران رفعت می دهد که فاصله میان هر دو درجه از زمین تا آسمان است. (مستدرک، ج ١١، ص ١٨)

حضرت علی علیه السلام فرمود:
من از خدا به گشایش رحمت و بزرگی قدرتش (بر آنکه هر چه بخواهد عطا می کند) می خواهم که پایان زندگی من و تو را به نیکبختی و شهادت قرار دهد.
نهج البلاغه نامه53

امام جعفر صادق( علیه السلام ):
لِلجَنَّةِ بابٌ یُقالُ لَه« بابُ المجاهدین» یَمضون اِلَیه فَاذا هُو مَفتُوحٌ و هُم مُتَقَلِّدونَ بِسیوُفِهم والجَمعُ فی المَوقِفِ.
بهشت، دری دارد به نام« مجاهدین» که( فردا) مجاهدین با حمایل شمشیرهای( اسلحة) خویش بسوی آنکه بر ایشان باز است رهسپار میشوند در حالیکه دیگر خلائق در محشر به سر می برند.( ثواب الأعمال، ص ٤٢١)

حضرت علی (ع) فرمود:
به خدا قسم اگر آرزوی شهادت را در پیکار با دشمن نمی داشتم،( که ای کاش زودتر فراهم آید) بر مرکب خود سوار می شدم و از میان شما کوچ می کردم و تا باد شمال و جنوب بوزد( برای همیشه) در جستجوی شما نمی پرداختم.
شرح نهج البلاغه، ج7، ص285، خطبه118

امام علی (ع) فرمود:
لَیسَ عَنِ الـمَوْتِ مَحیدٌ وَ لا مَحیصٌ. مَن لَم یُقتَلْ ماتَ، إنّ اَفضَلَ الموتِ اَلقَتلُ.
از مرگ راه فرار و گریزی نیست، کسی که کشته نشود( بالاخره) خواهد مُرد،( آری) بهترین مرگ و میرها کشته شدن در راه خداست.( سفینه، ج ٢، ص ٥٥٣)

گردآوری: بخش مذهبی بیتوته

متن زیارت پیامبر اعظم

 متن زیارت پیامبر اعظم

خواص زیارت حضرت محمد (ص) :

مرقد مقدس نبوی صلی الله علیه و آله یکی از مقدّس ترین مکان های اسلامی است و زیارت آن ثواب و پاداش بزرگی دارد که بعضی از روایات را می خوانیم:

♦ امام حسین (ع) از حضرت محمد صلی الله علیه و آله پرسید:زائرین تو چه پاداشی دارند؟

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

پسرم! هرکس مرا در حال درحیات بودن یا پس از رحلتم زیارت کند، یا پدر و برادرت و تو را زیارت کند، من روز قیامت او را در سخت ترین شرایط زیارت کرده و از گناهانش نجات می دهم.

♦ ابی حجر اسلمی به نقل ازرسول‌الله صلی الله علیه و آله:

هرکس برای انجام اعمال حج به مکه بیاید و مرا در مدینه زیارت نکند، در روز رستاخیز از او روی بر می گردانم؛ امّا هرکس مرا زیارت کند، شفاعتم بر او ضروری خواهد بود و هرکس را که شفاعتم بر او لازم باشد، اهل بهشت است. هرکس در یکی از حرم های مکه یا مدینه بمیرد، او مورد بازخواست خداوند قرار نخواهد گرفت. مرگ وی هجرت به سوی خداست و در روز قیامت بهمراه اصحاب بدر محشور می شود.

♦ عبدالرحمن بن ابی نجران از امام باقر (ع) پرسید:کسی که از روی نیت خالص قبر رسول‌الله صلی الله علیه و آله را زیارت کند، چه پاداشی دارد؟ امام فرمود:

جزای او بهشت است.

♦ امام صادق علیه السلام به نقل از رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می فرمود:

هرکس به زیارت من بیاید، در روز رستاخیز او را شفاعت خواهم کرد.

♦ امام صادق (ع) فرمود:

هرکس پیامبراکرم صلی الله علیه و آله را زیارت کند، شبیه آن است که در عرش، خدا را زیارت نموده است.

♦ امام باقر (ع) فرمود:

ثواب زیارت قبر رسول‌الله صلی الله علیه و آله مساوی ثواب حج قبول شده ای بهمراه حضرت محمد صلی الله علیه و آله است.

♦ امام زین العابدین (ع) از حضرت محمد صلی الله علیه و آله نقل فرمود:

هرکس پس از رحلت من قبرم را زیارت کند، شبیه آن است که در حیات من به دیدنم آمده است.

 زیارت نامه حضرت محمد

زیارتنامه حضرت محمد صلی‌ الله‌ علیه‌ و‌ آله:

هرگاه به مدینه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) وارد شدی، برای زیارت غسل کن، چون خواستی وارد مسجد آن حضرت شوی کنار در مسجد بایست و اذن دخول را بخوان:

اذن دخول حضرت محمد:

اللَّهُمَّ إِنِّی وَقَفْتُ عَلَى بَابٍ مِنْ أَبْوَابِ بُیُوتِ نَبِیِّکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ قَدْ مَنَعْتَ النَّاسَ أَنْ یَدْخُلُوا إِلا بِإِذْنِهِ فَقُلْتَ یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاٰ تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاّٰ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعْتَقِدُ حُرْمَةَ صَاحِبِ هَذَا الْمَشْهَدِ الشَّرِیفِ فِی غَیْبَتِهِ کَمَا أَعْتَقِدُهَا فِی حَضْرَتِهِ وَ أَعْلَمُ أَنَّ رَسُولَکَ وَ خُلَفَاءَکَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ أَحْیَاءٌ عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ یَرَوْنَ مَقَامِی وَ یَسْمَعُونَ کَلامِی وَ یَرُدُّونَ سَلامِی وَ أَنَّکَ حَجَبْتَ عَنْ سَمْعِی کَلامَهُمْ وَ فَتَحْتَ بَابَ فَهْمِی بِلَذِیذِ مُنَاجَاتِهِمْ وَ إِنِّی أَسْتَأْذِنُکَ یَا رَبِّ أَوَّلا وَ أَسْتَأْذِنُ رَسُولَکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ثَانِیا وَ أَسْتَأْذِنُ خَلِیفَتَکَ الْإِمَامَ الْمَفْرُوضَ [الْمُفْتَرَضَ] عَلَیَّ طَاعَتُهُ فُلانَ بْنَ فُلانٍ

خدایا بر دری از درهای خانه‌های پیامبرت (درود تو بر او و خاندانش) ایستاده‌ام، تو مردم را از اینکه بدون اجازه‌اش وارد شوند منع کرده‌ای، در قرآن فرمودی: ای آنان‌که ایمان آورده‌اید، به خانه‌های پیامبر وارد نشوید، مگر به شما اجازه دهند. خدایا من حرمت صاحب این زیارتگاه شریف را در غیابش باور دارم چنان‌که در حضورش و می‌دانم که رسولت و جانشینانت (درود بر آنان باد) همواره زنده‌اند و نزد تو روزی داده می‌شوند، محل ایستادنم را می‌بینند و سخنم را می‌شنوند و به سلامم پاسخ می‌دهند، ولی تو گوشم را از شنیدن کلامشان محجوب کرده‌ای و در فهم مرا به چشیدن لذّت مناجاتشان بازکرده‌ای، من از توای پروردگارم اجازه می‌خواهم اولاً و از پیامبرت اذن می‌خواهم ثانیاً و از خلیفه‌ات امامی که اطاعتش را بر من واجب کرده‌ای اجازه می‌خواهم.

سپس بگوید:

وَ الْمَلائِکَةَ الْمُوَکَّلِینَ بِهَذِهِ الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ ثَالِثا أَ أَدْخُلُ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ یَا حُجَّةَ اللَّهِ أَ أَدْخُلُ یَا مَلائِکَةَ اللَّهِ الْمُقَرَّبِینَ الْمُقِیمِینَ فِی هَذَا الْمَشْهَدِ فَأْذَنْ لِی یَا مَوْلایَ فِی الدُّخُولِ أَفْضَلَ مَا أَذِنْتَ لِأَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ فَإِنْ لَمْ أَکُنْ أَهْلا لِذَلِکَ فَأَنْتَ أَهْلٌ لِذَلِکَ

و فرشتگان گماشته شده به این بارگاه مبارک ثالثاً، آیا وارد شوم ای رسول خدا! آیا وارد شوم ای حجّت خدا؟، آیا وارد شوم ای فرشتگان مقرّب خدا که در این زیارتگاه اقامت دارید، پس مرا برای واردشدن ای مولایم اجازه ده، به بهترین اجازه‌ای که به یکی از دوستانت داده‌ای، چنانچه من لایق آن اجازه نیستم ولی تو لایق آنی

پس آستان مبارکه را ببوس و وارد شو و بگو:

بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ تُبْ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ

به نام خدا و به خدا و در راه خدا و بر آیین رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد) خدایا مرا بیامرز و به من رحم کن و توبه‌ام را بپذیر، زیرا تویی بسیار توبه‌پذیر مهربان.

و از در جبرییل وارد شو و پای راست را وقت ورود مقدّم بدار، سپس صد مرتبه «الله اکبر» بگو، آنگاه دو رکعت «نماز تحیت» مسجد بجا آور و به جانب حجره شریفه برو و بر آن دست بگذار و آن را ببوس و بگو:

 زیارت نامه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم 

زیارتنامه حضرت محمد (ص) 

اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ

سلام بر تو ای رسول

اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا نَبِی اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَُ بْنَ عَبْدِ اللّهِ

خدا سلام بر تو ای پیغمبر خدا سلام بر تو ای محمد فرزند عبداللّه

اَلسَّلامُ عَلَیک یا خاتَِمَ النَّبِیینَ اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ وَاَقَمْتَ

سلام بر تو ای خاتم پیمبران گواهی دهم که تو رسالت را رساندی و

الصَّلوةَ وَ اتَیتَ الزَّکوةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ

نماز را برپا داشتی و زکات دادی و امر کردی به معروف و نهی کردی از کار بد

وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیک الْیقینُ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَیک وَرَحْمَتُهُ

و عبادت کردی خدا را از روی اخلاص تا مرگ به سراغت آمد پس درودهای خدا بر تو باد و رحمتش

وَ عَلی اَهْلِ بَیتِک الطّاهِرینَ

و بر خاندان پاکیزه ات

پس بایست نزد ستون پیش که از جانب راست قبر است رو به قبله که دوش چپ به جانب قبر باشد و دوش راست به جانب منبر که آن موضع رسول خداصلی الله علیه و آله است و بگو:

اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ

گواهی دهم که معبودی نیست جز خدای یگانه ای که شریک ندارد

وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَشْهَدُ اَنَّک رَسُولُ اللّهِ وَاَنَّک

و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است و گواهی دهم که توئی رسول خدا و همانا

مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّک وَنَصَحْتَ

توئی محمد بن عبداللّه و گواهی دهم که رسالت پروردگارت را رساندی و برای

لاُِمَّتِک وَجاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّهِ وَعَبَدْتَ اللّهَ حَتّی اَتیک الْیقینُ

امتت خیرخواهی کردی و در راه خدا جهاد کردی و خدا را پرستش کردی تا مرگت فرا رسید

بِالْحِکمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَاَدَّیتَ الَّذی عَلَیک مِنَ الْحَقِّ وَاَنَّک

بوسیله حکمت و پند نیک و آنچه را از حق به عهده داشتی ادا کردی و براستی تو

قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنینَ وَغَلُظْتَ عَلَی الْکافِرینَ فَبَلَّغَ اللّهُ بِک اَفْضَلَ

نسبت به مؤ منان مهربان و نسبت به کافران سخت گیر بودی خدایت به بهترین

شَرَفِ مَحَلِّ الْمُکرَّمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی اِسْتَنْقَذَنا بِک مِنَ الشِّرْک

شرافت جایگاه گرامیان برساند ستایش خدائی را است که ما را بوسیله جناب تو از شرک

وَالضَّلالَةِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِک وَصَلَواتِ مَلاَّئِکتِک الْمُقَرَّبینَ

و گمراهی نجات بخشید خدایا پس درودهای خود و درودهای فرشتگان مقربت

وَاَنْبِیاَّئِک الْمُرْسَلینَ وَعِبادِک الصّالِحینَ وَاَهْلِ السَّمواتِ

و پیمبران مرسلت و بندگان شایسته ات و ساکنان آسمانها

وَالاْرَضینَ وَمَنْ سَبَّحَ لَک یا رَبَّ الْعالَمینَ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ

و زمینها و هر که را برای تو ای پروردگار جهانیان تسبیح گویند از اولین و آخرین

عَلی مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَرَسُولِک وَنَبِیک وَاَمینِک وَنَجِیک وَحَبیبِک

همه را یکجا قرار ده برای محمد بنده و رسولت و پیامبرت و امین (بر وحیت ) و همرازت و حبیبت

وَصَفِیک وَخآصَّتِک وَ صَفْوَتِک وَخِیرَتِک مِنْ خَلْقِک اَللّهُمَّ اَعْطِهِ

و دوست خالص و مخصوصت و برگزیده و منتخب تو از میان خلقت خدایا به محمد درجه

الدَّرَجَةَ الرَّفیعَةَ وَ اتِهِ الْوَسیلَةَ مِنَ الْجَّنَةِ وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً

بلندی عطا فرما و مقام وسیله را در بهشت به او بده و به مقام پسندیده ای او را برگزین

یغْبِطُهُ بِهِ الاْوَّلُونَ وَالاْ خِرُونَ اَللّهُمَّ اِنَّک قُلْتَ وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا

که غبطه خورند به او اولین و آخرین خدایا تو فرمودی ((و اگر ایشان در آن هنگام که به خود ستم کردند

اَنْفُسَهُمْ جآؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ

به نزد تو آیند و از خدا آمرزش خواهند و پیغمبر هم برای ایشان آمرزش بخواهد همانا بیابند خدای را

تَوّاباً رَحیماً وَاِنّی اَتَیتُک مُسْتَغْفِرًا تآئِباً مِنْ ذُنُوبی وَاِنّی اَتَوَجَّهُ بِک

بسیار توبه پذیر و مهربان )) و من آمرزشخواهانه به درگاهت آمده و توبه از گناهانم کردم و من بوسیله تو

اِلَی اللّهِ رَبّی وَرَبِّک لِیغْفِرَ لی ذُنُوبی

رو به خدائی کرده ام که پروردگار من و تو است تا بیامرزد گناهانم را

و اگر تو را حاجتی باشد بگردان قبر مطهّر را در پشت کتف خود و رو به قبله کن و دستها را بردار و حاجت خود را بطلب بدرستی که سزاوار است که برآورده شود اِنْشاءَاللّهُ تَعالی و ابن قولویه به سند معتبر روایت کرده از محمّد بن مسعود که گفت دیدم حضرت صادق علیه السلام را که به نزد قبر حضرت رسول صَلَّی اللَّهِ عَلِیهِ وَاله آمد ودست مبارک خود را بر قبر گذاشت و گفت:

اَسْئَلُ اللّهَ الَّذِی اجْتَباک وَاخْتارَک وَهَداک

می خواهم از خدائی که تو را برگزید و انتخابت فرمود و راهنمائیت کرده

وَهَدی بِک اَنْ یصَلِّی عَلَیک

و بوسیله ات دیگران را هدایت فرمود که بر تو درود فرستد پس فرمود:

اِنَّ اللّهَ وَمَلاَّئِکتَهُ یصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا اَیهَا الَّذینَ امَنُوا صَلّوُا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلیما

همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پیغمبر ای کسانی که ایمان آورده اید درود فرستید بر او و تحیت فرستید تحیتی کامل.

گردآوری:بخش مذهبی بیتوته

نماز حاجات

نماز حاجات

برای برآورده شدن حاجت و آرزو نمازهای زیادی توسط معصومین معرفی شده که در ادامه با برخی از روش های خواندن نماز حاجت آشنا میشوید.

"نماز حاجت" روز پنجشنبه از پیامبر اکرم (ص):

از پیامبر گرامی اسلام (ص) روایت است که هر کس این نماز را در روز پنجشنبه بخواند و در آخر نماز در حالی که به سجده رفته است حاجت خود را از خداوند بخواهد، حاجتش حتی اگر جابجا شدن کوهها یا نزول باران هم باشد برآورده خواهد شد.

در مقام و حکمت این نماز هر چقدر بگوییم کم گفته‌ایم و برای درک بهتر مقام این نماز در نزد خدواند متعال، به این روایت از پیامبر اکرم(ص) اکتفا می‌کنیم که فرموده‌اند: هر کس این نماز را بخواند و چیزی از خدا نخواهد، رواست که خداوند بر او غضب کند.

و اما نکاتی که باید در خواندن این نماز جهت دستیابی به اجر واقعی به آن توجه کرد:
1- این نماز را با حضور قلب واقعی بخوانید.

2- نحوه‌ی خواندن این نماز را در طول هفته تمرین کنید تا بتوانید بدون هیچگونه اشکالی آن را بخوانید.

3- برنامه روز پنجشنبه خود را طوری تنظیم کنید که استراحت کافی داشته باشید و به هنگام خواندن این نماز هیچگونه احساس خستگی و کسالت در شما نباشد تا بتوانید نماز را کامل و بدون هیچ اشتباهی بخوانید.

4- در تعداد سوره‌ها دقت کنید و از خواندن بیشتر یا کمتر سوره ها جهت احتیاط خودداری کنید.

 
نحوه خواندن نماز حاجت:
این نماز، از دو نماز 2 رکعتی، و اعمال بعد از نماز تشکیل شده است.
نیت نماز: نماز حاجت روز پنجشنبه قربةً الی الله.
بهتر است «بین دو نماز» و همچنین «بین نماز دوم و اعمال بعد از نماز» فاصله نیفتد و از سخن و عمل اضافی خودداری کنید.

نماز اول حاجت:
در رکعت اول بعد از نیت، یکبار سوره‌ی حمد را بخوانید و 11 مرتبه سوره‌ی توحید(قل هو الله احد) و سپس همانند نمازهای معمولی به رکوع و سجود بروید.

در رکعت دوم یکبار سوره‌ی حمد را بخوانید و 21 مرتبه سوره‌ی توحید و بعد از آن قنوت نمازهای معمولی را بخوانید و سپس به رکوع و سجود بروید و بعد از سجده دوم، تشهد و سلام بگویید و نماز اول را تمام کنید.

نماز دوم حاجت:
در رکعت اول بعد از نیت، یکبار سوره‌ی حمد را بخوانید و "31 مرتبه سوره‌ی توحید" و سپس همانند نماز قبل به رکوع و سجود بروید.

در رکعت دوم، یکبار سوره‌ی حمد را بخوانید و "41 مرتبه سوره‌ی توحید" را تلاوت کنید و سپس قنوت بخوانید و بعد از آن به رکوع و سجود بروید و بعد از سجده دوم، تشهد و سلام بخوانید و نماز را تمام کنید.

بعد از دو نماز:
بعد از سلام نماز دوم، اعمال زیر را به جا آورید:
در حالت نشسته" 51 مرتبه"سوره توحید را تلاوت کنید و بعد از آن " 51 صلوات" بفرستید و سپس به سجده رفته و در حالت سجده صد مرتبه"یا الله "بگویید و بعد از آن در همان حالت سجده، حاجت خود را خداوند متعال بخواهید.

سه چیز از خدا بخواهید:
شما در سجده آخر هر چه دوست دارید می‌توانید از خدا بخواهید اما بهتر آنست که حاجات خود را به ترتیب زیر از خداوند طلب کنید و اطمینان قلبی داشته باشید که حاجات شما برآورده خواهد شد:

اول: تعجیل در ظهور آقا امام زمان (عج) از از خداوند طلب کنید(چرا که این نماز در بعدازظهر پنجشنبه خوانده می‌شود).
دوم: در حق دیگران و هر آنکه محتاج دعای شماست دعایی کنید(چرا که دعای افراد در حق یکدیگر زودتر مستجاب می‌شود).
سوم: هرآنچه برای خود می‌خواهید از خداوند طلب کنید ضمن اینکه یادتان باشد بهترین دعا؛ «عاقبت به خیر شدن» است.

نماز حاجت

نحوه خواندن نماز حاجت امام جواد:
نماز حاجت امام جواد (ع) یکی از نماز‌های توصیه شده در کتب دینی برای برآورده شدن حاجات به ویژه رفع حاجات دنیوی، دور کردن بلا و گرفتاری‌ها است.

نماز امام جواد (ع) دو رکعت است که در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید هفتاد مرتبه خوانده میشود. سید بن طاووس در جمال الاسبوع برای هریک از ائمه علیهم السلام نمازی با دعا ذکر نمودهاست. دعای بعد از پایان نماز جواد الائمه به شرح زیر میباشد:

اللَّهُمَّ رَبَّ الْأَرْوَاحِ الْفَانِیَةِ وَ الْأَجْسَادِ الْبَالِیَةِ
اى خداى آفریننده روحهایى که از جهان فانى رفته و بدنهاى کهنه پوسیده شده

أَسْأَلُکَ بِطَاعَةِ الْأَرْوَاحِ الرَّاجِعَةِ إِلَى أَجْسَادِهَا (أَحِبَّائِهَا)
درخواست مى‏ کنم به طاعت روحهایى که به امر تو به بدن باز مى ‏گردند

وَ بِطَاعَةِ الْأَجْسَادِ الْمُلْتَئِمَةِ بِعُرُوقِهَا وَ بِکَلِمَتِکَ النَّافِذَةِ بَیْنَهُمْ‏
و به طاعت بدنهایى که پس از تفرق با عروق و اعضاء همه ملتئم و مجموع مى‏گردند و به امر نافذ تو میان آنها

وَ أَخْذِکَ الْحَقَّ مِنْهُمْ وَ الْخَلاَئِقُ بَیْنَ یَدَیْکَ یَنْتَظِرُونَ فَصْلَ قَضَائِکَ‏
و به آن حقى که تو از همه باز خواهى گرفت در حالى که خلایق در پیشگاه حضور تو منتظر حکم تو

وَ یَرْجُونَ رَحْمَتَکَ وَ یَخَافُونَ عِقَابَکَ‏
و امیدوار رحمت تو و ترسان از عقاب تواند

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
درود فرست بر محمد و آل محمد

وَ اجْعَلِ النُّورَ فِی بَصَرِی وَ الْیَقِینَ فِی قَلْبِی‏
و نور در چشم من و یقین و ایمان در قلب من

وَ ذِکْرَکَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ عَلَى لِسَانِی وَ عَمَلاً صَالِحاً فَارْزُقْنِی‏
و ذکر دائم خود را به شب و روز بر زبان من جارى کن و عمل صالح روزى من گردان

طریقه خواندن نماز حاجت

نماز حاجت امام رضا (ع):
یکی از امامانی که همه ما ایرانی‌ها به شوق دیدن حرمش غوغایی در دل داریم و به ایشان توسل می‌کنیم امام رضا (ع) هستند.

امام رضا (ع) فرمودند: هرگاه دچار امر دشواری شدی دو رکعت نماز بخوان.

در رکعت اول بعد از حمد آیه الکرسی
در رکعت دوم بعد از حمد سوره قدر

بعد از نماز قرآن را بر روی سر بگیر و بگو:
«أَللَّهُمَّ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ إِلى خَلْقِکَ، وَ بِحَقِّ کُلِّ ایَةٍ فیهِ، وَ بِحَقِّ کُلِّ مَنْ‏ مَدَحْتَهُ فیهِ عَلَیْکَ، وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِ، وَ لا نَعْرِفُ أَحَداً أَعْرَفَ بِحَقِّکَ مِنْکَ»

سپس ۱۰ مرتبه هر یک از ذکر ‌های زیر را بگو:
«یا سَیِّدی یا اَللَّهُ»
«بِحَقِّ مُحَمَّدٍ»
«بِحَقِّ عَلِیٍّ»
«بِحَقِّ فاطِمَةَ»
«بِحَقِّ الْحَسَنِ»
«بِحَقِّ الْحُسَیْنِ»
«بِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ»
«بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ»
«بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ»
«بِحَقِّ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ»
«بِحَقِّ عَلِیّ ‏بْنِ مُوسى»
«بِحَقِّ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ»
«بِحَقِّ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ»
«بِحَقِّ حَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ»
«بِحَقِّ الْحُجَّةِ»

اگر چنین کنی پیش از آن که از جایت برخیزی خداوند حاجتت را برآورده می‌کند.

گردآوری: بخش مذهبی بیتوته

خواندن نماز سیف القاطع

خواندن نماز سیف القاطع

نماز سیف القاطع برای مستجاب شدن حاجت میباشد و این نماز همان طور که از اسمش پیداست برای حاجت شبیه شمشیر تیز و برنده عمل می کند و بسیار مجرب است. در ادامه نحوه خواندن یکی دیگر از نماز حاجت های مجرب به اسم نماز سیف القاطع را برای شما گردآوری نموده ایم.

نماز سیف القاطع:

نماز سیف القاطع در شب جمعه و یا همان پنج شنبه شب خوانده می شود این نماز دو رکعت است و پس از نماز عشا در یک مکان خالی و تنها و به قصد حاجت خوانده می شود.

نماز سیف القاطع به ترتیب زیر خوانده می شود:
در رکعت نخست پس از سوره حمد، سوره انعام را از اول تا آخر بخوانید.

و مجدداً از اول سوره تا آیه ۹۳ را بخوانید و بعد به رکوع بروید.

در رکعت دوم پس از خواندن سوره حمد حمد، این بار از آیه ۹۴ تا پایان سوره انعام را بخوانید.

بعد از پایان نماز هزار دفعه صلوات فرستاده و حاجت خود را از خدا طلب کنید.

نکات مهم در مورد نماز سیف القاطع:
- نماز سیف القاطع برای کسانی که توانایی ایستادن طولانی مدت را ندارند میتوانند بصورت نشسته بخوانند.

- این نماز را می توان هم برای حاجت خود خواند و هم به نیابت از هر کسی خواند.

- درصورتی که سوره انعام را حفظ نیستید می توانید کتاب را باز نموده و از روی کتاب بخوانید

- پس از این که حاجت گرفتید ذکر شکر الله را به جا اوردید.

گردآوری: بخش مذهبی بیتوته