دعای شب پنجشنبه در کتابهای «بلد الامین» نوشته شیخ ابراهیم کفعمی و «مصباح المجتهد و سلاح المتعبد» نوشته شیخ طوسی آورده شده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ سُبْحَانَکَ رَبَّنَا وَ لَکَ الْحَمْدُ
أَنْتَ الَّذِی بِکَلِمَتِکَ خَلَقْتَ جَمِیعَ خَلْقِکَ فَکُلُّ مَشِیَّتِکَ أَتَتْکَ بِلَا لُغُوبٍ
أَثْبَتَّ مَشِیَّتَکَ وَ لَمْ تَأَنَّ فِیهَا لِمَئُونَةٍ وَ لَمْ تَنْصَبْ فِیهَا لِمَشَقَّةٍ
وَ کَانَ عَرْشُکَ عَلَى الْمَاءِ وَ الظُّلْمَةُ عَلَى الْهَوَاءِ وَ الْمَلَائِکَةُ
یَحْمِلُونَ عَرْشَکَ عَرْشَ النُّورِ وَ الْکَرَامَةِ وَ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِکَ
وَ الْخَلْقُ مُطِیعٌ لَکَ خَاشِعٌ مِنْ خَوْفِکَ لَا یُرَى فِیهِ نُورٌ إِلَّا نُورُکَ
وَ لَا یُسْمَعُ فِیهِ صَوْتٌ إِلَّا صَوْتُکَ حَقِیقٌ بِمَا لَا یَحِقُّ إِلَّا لَکَ خَالِقُ الْخَلْقِ
وَ مُبْتَدِعُهُ تَوَحَّدْتَ بِأَمْرِکَ وَ تَفَرَّدْتَ بِمُلْکِکَ وَ تَعَظَّمْتَ بِکِبْرِیَائِکَ وَ تَعَزَّزْتَ بِجَبَرُوتِکَ
وَ تَسَلَّطْتَ بِقُوَّتِکَ وَ تَعَالَیْتَ بِقُدْرَتِکَ فَأَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى فَوْقَ السَّمَاوَاتِ الْعُلَى
کَیْفَ لَا یَقْصُرُ دُونَکَ عِلْمُ الْعُلَمَاءِ وَ لَکَ الْعِزَّةُ أَحْصَیْتَ خَلْقَکَ وَ مَقَادِیرَکَ
لِمَا جَلَّ مِنْ جَلَالِ مَا جَلَّ مِنْ ذِکْرِکَ وَ لِمَا ارْتَفَعَ مِنْ رَفِیعِ مَا ارْتَفَعَ مِنْ کُرْسِیِّکَ
عَلَوْتَ عَلَى عُلُوِّ مَا اسْتَعْلَى مِنْ مَکَانِکَ کُنْتَ قَبْلَ جَمِیعِ خَلْقِکَ لَا یَقْدِرُ الْقَادِرُونَ قَدْرَکَ
وَ لَا یَصِفُ الْوَاصِفُونَ أَمْرَکَ رَفِیعُ الْبُنْیَانِ مُضِیءُ الْبُرْهَانِ عَظِیمُ الْجَلَالِ قَدِیمُ الْمَجْدِ
مُحِیطُ الْعِلْمِ لَطِیفُ الْخَیْرِ [الخبر] حَکِیمُ الْأَمْرِ أَحْکَمَ الْأَمْرَ صُنْعُکَ وَ قَهَرَ کُلَّ شَیْءٍ
سُلْطَانُکَ وَ تَوَلَّیْتَ الْعَظَمَةَ بِعِزَّةِ مُلْکِکَ وَ الْکِبْرِیَاءَ بِعِظَمِ جَلَالِکَ
ثُمَّ دَبَّرْتَ الْأَشْیَاءَ کُلَّهَا بِحُکْمِکَ وَ أَحْصَیْتَ أَمْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ کُلِّهَا بِعِلْمِکَ
وَ کَانَ الْمَوْتُ وَ الْحَیَاةُ بِیَدِکَ وَ ضَرَعَ کُلُّ شَیْءٍ إِلَیْکَ وَ ذَلَّ کُلُّ شَیْءٍ لِمُلْکِکَ
وَ انْقَادَ کُلُّ شَیْءٍ لِطَاعَتِکَ فَتَقَدَّسْتَ رَبَّنَا وَ تَقَدَّسَ اسْمُکَ وَ تَبَارَکْتَ
رَبَّنَا وَ تَعَالَى ذِکْرُکَ وَ بِقُدْرَتِکَ عَلَى خَلْقِکَ وَ لُطْفِکَ فِی أَمْرِکَ
لَا یَعْزُبُ عَنْکَ مِثْقَالُ ذَرَّةٍ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
(وَ لا أَصْغَرُ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْبَرُ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ) (سوره سبأ، آیه 3)
فَسُبْحَانَکَ وَ بِحَمْدِکَ تَبَارَکْتَ رَبَّنَا وَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَبِیِّکَ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ
عَلَى أَحَدٍ مِنْ بُیُوتَاتِ الْمُسْلِمِینَ صَلَاةً تُبَیِّضُ بِهَا وَجْهَهُ وَ تُقِرُّ بِهَا عَیْنَهُ
وَ تُزَیِّنُ بِهَا مَقَامَهُ وَ تَجْعَلُهُ خَطِیباً بِمَحَامِدِکَ مَا قَالَ صَدَّقْتَهُ وَ مَا سَأَلَ أَعْطَیْتَهُ
وَ لِمَنْ شَفَعَ شَفَّعْتَهُ وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ عَطَائِکَ عَطَاءً تَامّاً وَ قِسْماً وَافِیاً وَ نَصِیباً جَزِیلًا
وَ اسْماً عَالِیاً عَلَى (النَّبِیِّینَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِینَ وَ حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً) (سوره النساء، آیه 69)
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی إِذَا ذُکِرَ اهْتَزَّ لَهُ عَرْشُکَ وَ تَهَلَّلَ لَهُ نُورُکَ
وَ اسْتَبْشَرَتْ لَهُ مَلَائِکَتُکَ وَ الَّذِی إِذَا ذُکِرَ تَزَعْزَعَتْ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ
وَ الْجِبَالُ وَ الشَّجَرُ وَ الدَّوَابُّ وَ الَّذِی إِذَا ذُکِرَ تَفَتَّحَتْ لَهُ أَبْوَابُ السَّمَاءِ
وَ أَشْرَقَتْ لَهُ الْأَرْضُ وَ سَبَّحَتْ لَهُ الْجِبَالُ وَ الَّذِی إِذَا ذُکِرَ تَصَدَّعَتْ لَهُ الْأَرْضُ
وَ قَدَّسَتْ لَهُ الْمَلَائِکَةُ وَ الْإِنْسُ وَ تَفَجَّرَتْ لَهُ الْأَنْهَارُ
وَ الَّذِی إِذَا ذُکِرَ ارْتَعَدَتْ مِنْهُ النُّفُوسُ وَ وَجِلَتْ مِنْهُ الْقُلُوبُ
وَ خَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ لِوَالِدَیَّ وَ (ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانِی صَغِیراً)(سوره الاسراء، آیه 24)
وَ ارْزُقْنِی ثَوَابَ طَاعَتِهِمَا وَ مَرْضَاتِهِمَا وَ عَرِّفْ بَیْنِی وَ بَیْنَهُمَا فِی جَنَّتِکَ
أَسْأَلُکَ لِی وَ لَهُمَا الْأَجْرَ فِی الْآخِرَةِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ الْعَفْوَ یَوْمَ الْقَضَاءِ
وَ بَرْدَ الْعَیْشِ عِنْدَ الْمَوْتِ وَ قُرَّةَ عَیْنٍ لَا تَنْقَطِعُ وَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِکَ
وَ شَوْقاً إِلَى لِقَائِکَ اللَّهُمَّ إِنِّی ضَعِیفٌ فَقَوِّ فِی رِضَاکَ ضَعْفِی وَ خُذْ إِلَى الْخَیْرِ بِنَاصِیَتِی
وَ اجْعَلِ الْإِسْلَامَ مُنْتَهَى رِضَایَ وَ اجْعَلِ الْبِرَّ أَکْبَرَ أَخْلَاقِی [أخلافی] وَ التَّقْوَى زَادِی
وَ ارْزُقْنِی الظَّفَرَ بِالْخَیْرِ لِنَفْسِی وَ أَصْلِحْ لِی دِینِیَ الَّذِی هُوَ عِصْمَةُ أَمْرِی
وَ بَارِکْ لِی فِی دُنْیَایَ الَّتِی فِیهَا بَلَاغِی وَ أَصْلِحْ لِی آخِرَتِیَ الَّتِی إِلَیْهَا مَعَادِی
وَ اجْعَلْ دُنْیَایَ زِیَادَةً فِی کُلِّ خَیْرٍ وَ اجْعَلْ آخِرَتِی عَافِیَةً مِنْ کُلِّ شَرٍّ
وَ هَیِّئْ لِیَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ
وَ الِاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ أَنْ یَنْزِلَ بِی
اللَّهُمَّ لَا تَأْخُذْنِی بَغْتَةً وَ لَا تَقْتُلْنِی فُجَاءَةً وَ لَا تُعَجِّلْنِی عَنْ حَقٍّ وَ لَا تَسْلُبْنِیهِ
وَ عَافِنِی مِنْ مُمَارَسَةِ الذُّنُوبِ بِتَوْبَةٍ نَصُوحٍ وَ مِنَ الْأَسْقَامِ الدَّوِیَّةِ بِالْعَفْوِ وَ الْعَافِیَةِ
وَ تَوَفَّ نَفْسِی آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً رَاضِیَةً بِمَا لَهَا مَرْضِیَّةً لَیْسَ عَلَیْهَا خَوْفٌ وَ لَا حُزْنٌ
وَ لَا جَزَعٌ وَ لَا فَزَعٌ وَ لَا وَجَلٌ وَ لَا مَقْتٌ مِنْکَ مَعَ الْمُؤْمِنِینَ
الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنْکَ الْحُسْنَى وَ هُمْ عَنِ النَّارِ مُبْعَدُونَ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَنْ أَرَادَنِی بِحُسْنٍ فَأَعِنْهُ عَلَیْهِ
وَ یَسِّرْهُ لِی فَ (إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ)(سوره القصص، آیه 24)
وَ مَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ
أَوْ حَسَدٍ أَوْ بَغْیٍ عَدَاوَةً وَ ظُلْماً فَإِنِّی أَدْرَأُ بِکَ فِی نَحْرِهِ وَ أَسْتَعِینُ بِکَ عَلَیْهِ
فَاکْفِنِیهِ بِمَ شِئْتَ وَ اشْغَلْهُ عَنِّی بِمَ شِئْتَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِکَ
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ وَ مِنْ مَغَاوِیهِ وَ اعْتِرَاضِهِ وَ فَزَعِهِ وَ وَسْوَسَتِهِ
اللَّهُمَّ فَلَا تَجْعَلْ لَهُ عَلَیَّ سُلْطَاناً وَ لَا تَجْعَلْ لَهُ عَلَیَّ سَبِیلًا
وَ لَا تَجْعَلْ لَهُ فِی مَالِی وَ وُلْدِی شِرْکاً وَ لَا نَصِیباً
وَ بَاعِدْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ کَمَا بَاعَدْتَ بَیْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ
حَتَّى لَا یُفْسِدَ شَیْئاً مِنْ طَاعَتِکَ عَلَیْنَا وَ أَتْمِمْ نِعْمَتَکَ عِنْدَنَا بِمَرْضَاتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا [رَسُولِهِ] مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً (بیشتر بخوانید: دعای روز پنج شنبه)
از پیامبر(ص) روایت شده: رَکْعَتَیْنِ بَیْنَ الْمَغْرِبِ وَ الْعِشَاءِ بِالْحَمْدِ مَرَّةً وَ آیَةِ الْکُرْسِیِّ وَ الْقَلَاقِلِ خَمْساً خَمْساً هرکس شب پنج شنبه، بین نماز مغرب و عشا، دو رکعت نماز بخواند، در هر رکعت یک بار حمد، آیة الکرسی، سوره های (قلاقل)کافرون، توحید، فلق و ناس را پنج بار بخواند، فَإِذَا سَلَّمَ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً وَ جَعَلَ ثَوَابَهَا لِوَالِدَیْهِ فَقَدْ أَدَّى حَقَّهُمَا یَوْمَهُ: کَلَیْلَةِ الْإِثْنَیْنِ وَ کَذَا لَیْلَةَ الْجُمُعَةِ وَ یَوْمَهَا و بعد از اتمام نماز، پانزده بار استغفار نماید و ثواب این نماز را به پدر و مادرش تقدیم کند، حقّ والدین را ادا نموده است.
از فاطمه زهرا (ع) روایت شده که رسول خدا مرا شب پنجشنبه نمازی آموخت هر کس شش رکعت (سه نماز، دو رکعتی) نماز کند در هر رکعت بعد از حمد بخواند: قُلِ اللّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُؤتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاؤُ وَ تَنْزَعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءِ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدکَ الْخَیْرِ اِنَّکَ عَلی کُلُّ شَیْءٍ قَدیُر تَوْلِجُ اللّیْلَ فِی النّهارِ وَ تَولِجُ النّهارَ فِی اللّیْلِ و تُخْریجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمیَیِّت مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ حِسابِ بخواند چون از نماز فارغ شد بگوید: جَزَی اللّهُ مُحَمِّداً ما هُوَ اَهْلَهُ (خدا برایش بیامرزد هر گناهی را تا هفتاد سال و به او از ثواب ناشمار عطا فرماید.)
نماز این شب شش رکعت است. در هر رکعت بعد از سوره حمد، آیة الکرسی و سوره کافرون هرکدام یک مرتبه، و سوره توحید را سه مرتبه، و بعد از تمام شدن سه مرتبه آیة الکرسی را بخواند. هر که این نماز را بخواند اگر نزد خدا شقاوت داشته باشد خدا ملکی را میفرستد که شقاوتش را پاک کند و جای او سعادت بنویسد و شاهد بر آن در قرآن مجید خدای عز و جل محو میکند آنچه را که بخواهد و ثابت میگذارد آنچه را که بخواهد.
گردآوری: بخش مذهبی بیتوته
√ عجز و ناتوانی انسان از معرفت کنه ذات و صفت های الهی.
√ ارتباط بین معرفت به خدا و محبت به او.
√ عشق به خداوند به صورت جامع و تمام از لوازم محبت خداوند.
√ مقامات عالی عشق به خدا مایه امید انسان و ایجاد انگیزه برای رسیدن به مقامات اولیای الهی.
√ تقاضای برطرف شدن حجاب و پرده از برابر دیدگان انسان تا حقیقت ها را عینا مشاهده کند و شک و ریبه از دل زایل شود.
√ تقاضای محبتی از خداوند که ریشه در اعماق وجود دوانده باشد.
√ تقاضای معرفتی که سبب شرح صدر بشود.
علامه مجلسی زمان قرائت مناجات عارفین را روز سه شنبه تعیین نموده است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِلٰهِى قَصُرَتِ الْأَلْسُنُ عَنْ بُلُوغِ ثَنائِکَ کَما یَلِیقُ بِجَلالِکَ، وَعَجَزَتِ الْعُقُولُ عَنْ إِدْراکِ کُنْهِ جَمالِکَ، وَانْحَسَرَتِ الْأَبْصارُ دُونَ النَّظَرِ إِلىٰ سُبُحاتِ وَجْهِکَ، وَلَمْ تَجْعَلْ لِلْخَلْقِ طَرِیقاً إِلَىٰ مَعْرِفَتِکَ، إِلّا بِالْعَجْزِ عَنْ مَعْرِفَتِکَ.
إِلٰهِى فَاجْعَلْنا مِنَ الَّذِینَ تَرَسَّخَتْ أَشْجارُ الشَّوْقِ إِلَیْکَ فِى حَدائِقِ صُدُورِهِمْ، وَأَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِکَ بِمَجامِعِ قُلُوبِهِمْ، فَهُمْ إِلَىٰ أَوْکارِ الْأَفْکارِ یَأْوُونَ، وَفِى رِیاضِ الْقُرْبِ وَالْمُکاشَفَةِ یَرْتَعُونَ، وَمِنْ حِیَاضِ الْمَحَبَّةِ بِکَأْسِ الْمُلاطَفَةِ یَکْرَعُونَ؛
وَشَرائِعَ الْمُصافاةِ یَرِدُونَ، قَدْ کُشِفَ الْغِطاءُ عَنْ أَبْصارِهِمْ، وَانْجَلَتْ ظُلْمَةُ الرَّیْبِ عَنْ عَقَائِدِهِمْ وَضَمَائِرِهِمْ، وَانْتَفَتْ مُخَالَجَةُ الشَّکِّ عَنْ قُلُوبِهِمْ وَسَرَائِرِهِمْ، وَانْشَرَحَتْ بِتَحْقِیقِ الْمَعْرِفَةِ صُدُورُهُمْ، وَعَلَتْ لِسَبْقِ السَّعَادَةِ فِى الزَّهَادَةِ هِمَمُهُمْ، وَعَذُبَ فِى مَعِینِ الْمُعَامَلَةِ شِرْبُهُمْ، وَطَابَ فِى مَجْلِسِ الْأُنْسِ سِرُّهُمْ، وَأَمِنَ فِى مَوْطِنِ الْمَخَافَةِ سِرْبُهُمْ، وَاطْمَأَنَّتْ بِالرُّجُوعِ إِلَىٰ رَبِّ الْأَرْبابِ أَنْفُسُهُمْ؛ وَتَیَقَّنَتْ بِالْفَوْزِ وَالْفَلَاحِ أَرْواحُهُمْ، وَقَرَّتْ بِالنَّظَرِ إِلَىٰ مَحْبُوبِهِمْ أَعْیُنُهُمْ، وَاسْتَقَرَّ بِإِدْرَاکِ السُّؤْلِ وَنَیْلِ الْمَأْمُولِ قَرارُهُمْ، وَرَبِحَتْ فِى بَیْعِ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ تِجَارَتُهُمْ.
إِلٰهِى مَا أَلَذَّ خَواطِرَ الْإِلْهامِ بِذِکْرِکَ عَلَى الْقُلُوبِ! وَمَا أَحْلَى الْمَسِیرَ إِلَیْکَ بِالْأَوْهامِ فِى مَسالِکِ الْغُیُوبِ! وَمَا أَطْیَبَ طَعْمَ حُبِّکَ! وَمَا أَعْذَبَ شِرْبَ قُرْبِکَ، فَأَعِذْنا مِنْ طَرْدِکَ وَ إِبْعادِکَ، وَاجْعَلْنا مِنْ أَخَصِّ عَارِفِیکَ، وَأَصْلَحِ عِبَادِکَ، وَأَصْدَقِ طَائِعِیکَ، وَأَخْلَصِ عُبَّادِکَ، یَا عَظِیمُ یَا جَلِیلُ، یَا کَرِیمُ یَا مُنِیلُ، بِرَحْمَتِکَ وَمَنِّکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش دائمی است؛
خدایا، زبان ها از ادای ثنایت آنچنان که شایسته عظمت توست کوتاه است و خردها از درک ژرفای جمالت ناتوان است و دیده ها از تماشای بزرگی های ذاتت درمانده است، برای خلق راهی به طرف شناسایی ات جز ناتوانی از شناختت قرار ندادی،
خدایا ما را از کسانی قرار ده که شاخسارهای اشتیاق به سویت در بوستان های سینه هایشان استوار و پابرجا شده است و سوز عشقت در کانون دل هایشان برافروخته، از این روی به آشیانه اندیشه های والا جای گیرند و در گلستان قرب و مکاشفه ات می گردند و از حوض های محبّتت با جام ملاطفت می نوشند؛
و در کنار نهرهای صفا وارد میشوند ، درحالی که پرده از دیدگانشان برداشته شده و تاریکی دودلی از باورها و ضمایرشان زدوده گشته و خلجان شک از دل ها و باطنشان بیرون رفته و سینه هایشان با تحقّق معرفت، گشوده شده و همّتشان برای سبقت گرفتن در میدان خوشبختی بر اثر زهد، بلندی گرفته و نوشیدنشان در چشمه زلال کردار، گوارا شده و باطنشان در مجلس انس، پاکیزه گشته و راهشان در جای ترسناک، ایمنی یافته و جانشان با رجوع به رب الارباب، اطمینان یافته؛
و ارواحشان به نیک بختی و رستگاری، یقین یافته و دیدگانشان با نظر به محبوبشان، روشنی گرفته و آرامششان با دریافت خواهش و رسیدن به آرزو، استقرار یافته و تجارتشان در فروش دنیا به آخرت پرسود بوده،
خدایا، چه لذّت بخش است در دل ها خاطرات الهام گرفته از یادت و چقدر شیرین است پویش به طرف تو با مرکب افکار در راههای پنهان و طعم عشقت چه خوش و شربت مقام قربت چقدر گوارا است، پس ما را از راندن و دور کردنت پناه ده و از خاص ترین عارفانت و شایسته ترین بندگانت و راست گوترین فرمان برانت و بااخلاص ترین پرستندگانت قرار داده، ای بزرگ، ای باشکوه، ای گرامی، ای بخشنده، به مهربانی ات ای مهربان ترین مهربانان.
گردآوری: بخش مذهبی بیتوته